Jak zdobyć obraz, który sam w sobie jest legendą? Jak wzbogacić kolekcję o dzieło, którego wszyscy pragną? Ilu rzeczy trzeba się wyrzec, aby zrealizować marzenia nawet, jeśli one same budzą pewne wątpliwości? Zarówno na te, jak i na kilka innych pytań można znaleźć odpowiedź w filmie „Obraz pożądania” Amerykański thriller włoskiego reżysera posiada wiele zalet znakomitego kina europejskiego. Trzyma w napięciu, sprawia, że rodzą się w nas pytania i wątpliwości, a ponieważ jest dziełem, które można obejrzeć bez konieczności wychodzenia z domu, dzięki możliwościom legalnej telewizji internetowej, każdy z nas może przystąpić, wraz z głównym bohaterem, do wyjątkowo niebezpiecznej gry.
“Obraz pożądania” – więcej niż sztuki
Głównym bohaterem „Obrazu pożądania” jest James Figueras brawurowo odgrywany przez Claesa Banga. Ten niedoszły artysta, który zawsze z większą wprawą oceniał obrazy niż je tworzył, ma zadatki na krytyka sztuki, który może zdobyć światową sławę. Jest jednak zmęczony życiem, cyniczny i pozbawiony wiary w ideały. Zmaga się z problemami finansowym i zależy mu przede wszystkim na zarabianiu pieniędzy. Marzy o sławie, nawet perspektywę jej zdobycia traktuje jednak jako środek do osiągnięcia celu nadrzędnego – pieniędzy. Wie, które obrazy są dobre, a które złe, jest jednak już nie głosem znawców sztuki, ale wyrobnikiem.
Wszystko zdaje się zmieniać wraz z nieoczekiwanym zaproszeniem od ekscentrycznego, obrzydliwie bogatego milionera. Cassidy, który ma twarz i głos znakomitego Micka Jaggera, lubi mówić o sobie, że jest koneserem sztuki. Choć jednak James początkowo sądzi, że jego głównym zadaniem będzie wycena kolekcji obrazów marszanda, szybko okazuje się, że cel wizyty jest bardziej złożony. Cassidy daje Jamesowi możliwość przeprowadzenia wywiadu z wybitnym artystą Debney’em, milczącym od lat i owianym tajemnicą. Wywiad może być wstępem do wielkiej kariery, aby jednak tak się stało, Cassidy musi zdobyć tytułowy obraz pożądania, dzieło już legendarne, o wielkiej wartości. Co więcej, zaczyna uczestniczyć w grze, w której nie ma technik zakazanych, których nie powinno się stosować.
Nie tylko fabuła
„Obraz pożądania” kusi nas niezwykłą fabułą dającą nam wstęp do świata, którego nie znamy i który zwykle jest zamknięty przed nami, „zwykłymi śmiertelnikami”. Nie jest to jednak jego jedyny atut. Następujące po sobie wydarzenia szybko pozwalają nam zrozumieć, że Giovanni Capotondi zaprasza nas w podróż, która będzie wiodła ku ciemnym stronom ludzkiej natury. Obraz pożądania, o którym wszyscy marzą, choć każdy śni o nim z nieco innego powodu, uwalnia w ludziach chciwość, pychę i pragnienie uwielbienia, a próby jego zdobycia sprawiają, że ani główni bohaterowie, ani widzowie w pewnym momencie nie są już pewni, kto jest ich sojusznikiem, a kogo należy naprawdę się obawiać.
